Jak wspierać dziecko w nauce

[Kamciaxx]

Nie każde dziecko siedzi ciągle przed komputerem lub telewizorem. Moje dzieci mają wydzieloną godzine dziennie, którą mogą poświęcić na komputer.

[tolder]

Przede wszystkim wspiera je i towarzyszyć w nauce.

[kpopttyr7]

Zgadzam się nie możemy dawać dziecku takiego przykładu, że jak on sie uczy to my siedzimy przed telewizorem. Wystarczy postarać się usiąść z nim godzinkę i sie razem pouczyć lub pokazać, że my sami powiększamy swoją wiedzę i koło niego uczyć się np słówek z angielskiego.

[divorigi]

Trzeba mu poświęcać dużo czasu i robić wszystko spokojnie, a także nie robić nic za nie, musi samo dojść do rozwiązania zadania chyba że trwa to bardzo długo.

[dobrze85]

Zgadzam się mamy pomagać w pracach domowych, a nie je robić za dzieci

[aleksswie123]

Najbardziej drażni mnie gdy rodzic myśli, ze posłanie dziecka na korepetycje to jest "wsparcie" w nauce.
Moim zdaniem największym wsparciem dziecka jest motywacja w Jego działaniu i zapewnienie mu dobrych warunków na odpoczynek, wspólne spędzanie czasu. Wsparcie dziecka to czas spędzony z nim i rozmowy.

[m.trojnar]

Zgadzam się, że należy dużo rozmawiać z dzieckiem i poświęcać mu czas. To jest wsparcie. Natomiast korepetycje pomogą osiągnąć potrzebny poziom wiedzy, jeżeli rodzice sami nie są w stanie pomóc dziecku, a dziecko nie zrozumie wszystkiego z lekcji. To są dwie różne sprawy.

[dwiczkod]

1. Nie obwiniaj dziecka, jeśli ma trudności (takie czy inne) w szkole. Ono tam chodzi po to, żeby się dopiero uczyć i powinno na to mieć odpowiednią, do jego możliwości i potrzeb, ilość czasu. To nic, że inni umieją już, na przykład głoskować, a twoje dziecko nie – może musi więcej poćwiczyć lub mieć więcej czasu na zrozumienie problemu.

2. Znajdź czas na słuchanie opowieści o szkole – nie tylko o nauce. Rodzic pytając: „co było w szkole?” najczęściej oczekuje opowieści o tym, czego się dziecko uczyło, a dziecko czuje potrzebę mówienia o tym, że koleżanka miała nowy piórnik, a kolega zrzucił kwiatka i co pani na to powiedziała, i że na przerwie chłopcy skakali ze schodów, a woźna na nich krzyczała. Możliwość swobodnego opowiedzenia o wszystkim, nawet tym, co dla dorosłych nieważne, jest bardzo istotna dla malucha, bo pozwala uporządkować myśli. Jeśli dziecka wysłuchamy, czuje się ważne i szanowane, a odreagowanie tego, co się wydarzyło (poprzez śmiech, płacz, opowieść), pozwala mu skupić się na innych sprawach.

[hgendasx]

dziecko wracające ze szkoły ma prawo do posiłku i odpoczynku
• rozmawiajmy z dzieckiem, zachęcajmy do zdawania relacji z pobytu
w szkole – to mobilizuje do zapamiętywania
• pomagajmy przezwyciężać trudności i łagodzić napięcia
• rozbudzajmy zainteresowania, w tym czytelnicze
• zachęcajmy do czytania, opowiadania i pisania
• nie krytykujmy i nie obrażajmy dziecka – to nie motywuje do wysiłku

[lipako]

Przede wszystkim to trzeba dziecku pomóc. One mają problem z koncentracją. Przed nauką uspokoić, wyciszyć, a nie prosto z dworu do nauki. Nakarmić, napoić, zorganizować ciekawy pokój, jego zakątek, dobrze oświetlić. Przede wszystkim dobra lampa jesli w pokoju mało światła lub zima bo wtedy już po 16 ciemno.
Wszystko wprowadzać systematycznie, a nie z dnia na dzień, a postępy będę widoczne. Wprowadzić system nagród, a nie kar - dziecko nie może kojarzyć nauki z karami bo później nie będzie chciało się uczyć, czytać bo podświadomie nie będzie tego lubić.
Pozdrawiam

[smaktrendy]

Nie obwiniaj dziecka, jeśli ma trudności (takie czy inne) w szkole. Ono tam chodzi po to, żeby się dopiero uczyć i powinno na to mieć odpowiednią, do jego możliwości i potrzeb, ilość czasu. To nic, że inni umieją już, na przykład głoskować, a twoje dziecko nie – może musi więcej poćwiczyć lub mieć więcej czasu na zrozumienie problemu.

[kilok]

Nauka, to przecież ciągłe doświadczanie, zarówno sukcesów, jak i porażek. Dziecko musi doświadczyć jednego i drugiego i wyrobić w swojej świadomości dążenie do tego pierwszego. Pomoc jest niezbędna wtedy, gdy mamy do czynienia z pasmem samych niepowodzeń...

[pierniczek18]

Na pewno trzeba dziecku pomagac i je wspierac. I przede wszystkim z nim rozmawiac. Wiem jak to jest, jak dziecko jest gnebione w szkole a rodzice ani szkola nie reaguje, wiec dziecko opuszcza sie w nauce i staje sie apatyczne. Drodzy rodzice, pilnujcie swoich pociech.